بسم الله الکبیرالمتعال

از:مخلوق فانی ...

به:عزیزدل ....؛زایرکوی دوست؛علی بن موسی الرضا (ع)

این نوشته در لحظاتی تحریر می شود که ساعاتی نه چندان زیاد به عزیمتتان نمانده و چه خوش این سفر ؛هجرتی باشد الی الله ودر پس آن موتی از داردنیا و مافیها و حیاتی خالد وجاودانی در مقعد صدق ؛عندملیک مقتدر ؛ومن یخرج من بیته مهاجراالی الله ثم یدرکه الموت فقد و قع اجره علی الله .

اگر بنده سفر کرده با بنده قبل چندان تفاوتی نکرده باشد که هجرتی صورت نپذیرفته ؛واگر کمالات روحی و موانع سیر معنوی به حال خود باقی باشد ادخال در حرمی انجام نگرفته .

حرم مولا؛ بیت الله العظیم است.حرم مولا مقام است .مقام رضا .واگر تو به درجاتی از رضا عن الله رسیده باشی امید داشته باش که به حریم خاص رضوی (ع) داخلت کنند.

حرم ؛حرمت و احترام دارد .و جز محرمین را اجازه ورود نمی دهند . عزیز دل ؛مراقبه می خواهد آنهم چه مراقبه ای !از خدا بخواه از مهدی فاطمه (س) عاجزانه در طول مسیرت ؛درطول مسیرت تاحرم ؛درطول هجرتت؛ ای مهاجر ! التجاء والتماس کن تاتمامی جوارح و جوانحت را ؛خودشان ؛مُحرم و مَحرم کنند و نا چیزهایی رابرای خود حرام نکنی ؛تا به مقام مراقبه کبری نایل نیایی ؛ مُحرم حریم یارمان امام رضا(ع)ی خوبان نشده ای. و خدا نکند که در وقت ورود که ندای لبیک یا مولانالبیک تو در درونت بلند شود ؛خطاب لا لبیک بشنوی

ادمه دارد.............